محمدعلی ابرآویز درگذشت

محمدعلی ابرآویز، شاعر سرودهای انقلابی، صبح روز پنج‌شنبه، ۲۳ آبان درگذشت .

محمدعلی ابرآویز ساخت سرودهای انقلابی چون «بوی گل سوسن و یاسمن آید»، «سمفونی شهدا» و «سقای حرم» را عهده‌دار بوده و از پیشگامان تبلیغات در ایران محسوب می شود و در رادیو نیز به عنوان نویسنده فعالیت داشته است. همچنین مستندی از این شاعر انقلابی به نام «مرد آواها» به کارگردانی مسعود نجفی ساخته شده است.

پیکر محمدعلی ابرآویز، شاعر سرودهای انقلابی، روز یکشنبه، ۲۶ آبان‌ماه، ساعت ۹ صبح از مقابل تالار وحدت تشیع و در قطعه هنرمندان بهشت‌ زهرا (س) به خاک سپرده خواهد شد.

زندگینامه

محمدعلی(منوچهر) ابرآویز شاعر،عکاس و ترانه سرای معاصر در سال ۱۳۱۷ در عودلاجان تهران متولد شد. تحصیلات خود را تا اخذ دیپلم در تهران انجام داد. سپس برای ادامه تحصیل در رشته رفتارشناسی به آلمانو کاناداسفر کرد. در حدود سال ۱۳۴۱ به ایران مراجعت کرد و در طی ۷ سال به فعالیت در مطبوعات و رادیوی آن زمان پرداخت. در سال ۴۲ با مشاهده صحنه شهادت یکی از جوانان انقلابی در حوالی میدان ارکتصمیم به ترک رادیو گرفت و دیگر به آن سازمان بازنگشت و تنها به فعالیت‌های مطبوعاتی خود ادامه داد. ابرآویز از سال ۱۳۴۷ سازمان تبلیغاتی پرقدرتی را راه‌اندازی کرد که این سازمان تا زمان پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ پابرجا بود. در طی این دوره ابرآویز به واسطه فعالیت‌های موفق تبلیغاتی فرهنگی‌‌اش در زمینه جمع‌آوری کمک برای زلزله بوئین زهرا موفق به دریافت جایزه جهانی تبلیغات از سازمان بین المللی تبلیغات، IAA، ‌شد.

ابرآویز در تابستان سال ۱۳۵۷ که برای ثبت اختراعی به انگلیسسفر کرده بود، از طریق تلویزیون از اخبار انقلاب ایران مطلع شد و به ایران بازگشت. او با مشورت گرفتن از رهبران انقلاب، شهید دکتر بهشتی، آیت‌الله خامنه‌ایو آیت‌الله هاشمی رفسنجانی تصمیم گرفت بضاعت هنری خود و سازمان تبلیغاتی‌ با تجربه‌اش را در پیشبرد اهداف انقلاب به خدمت بگیرد. ابرآویز اعضای گروه سرود خود را با هم‌فکری شهید دکتر مفتح و مرحوم طالقانیاز جوانانی که در مجالس این بزرگواران شرکت داشتند، انتخاب و فعالیت خود را شروع کرد.

استاد در اوج روزهای حکومت نظامی رژیم پهلویبا هزینه شخصی خود استودیوی موسیقی اجاره کرد، اعضای گروه سرود را در آنجا گرد آورد و به شکل مخفیانه و به دور از چشم نیروهای اطلاعاتی و نظامی رژیم، به تولید و ساخت سرودهای انقلاب پرداخت. از این لحاظ شاید بتوان گفت که او در کنار رادیو و تلویزیون و ارشاد آن زمان، تنها تهیه‌کننده مستقل هنر انقلاب محسوب می‌شد که با هزینه شخصی آثار و محصولات متنوع هنری را به تولید می‌رساند، اما کسی او را چندان در صحنه نمی‌دید. وی در زمان محمدرضا پهلویفعالیت‌های سیاسی داشت و عکاسی از وقایعی چون نیمه خرداد ۴۲و ۱۷شهریور۱۳۵۷نموده است.

ابرآویز در سالهای پس از پیروزی انقلاب چند سالی در خارج از کشور زندگی کرد و چند سال قبل به ایران بازگشت و برای مدتی مشاور فرهنگستان هنربود. خاطرات و زندگی هنری او در سال‌های اخیر به همت واحد تاریخ شفاهی «دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی» به صورت تصویری ضبط و ثبت شده است و قرار بود در ایام فجر امسال با حضور خود ایشان کتاب خاطرات او رونمایی شود. این هنرمند پیشکسوت و خاطره‌ساز انقلاب در ۲۳ آبان ماه ۱۳۹۲ دار فانی را وداع گفت .

محمدعلی ابرآویز در سرایش ترانهمهارت زیادی داشت و برخی از ترانه‌های شهرت بسیاری دارند. او هجده سرودو ترانه مشهور در روزهای نخستین انقلاب اسلامیساخته که از آن جمله می توان به غریو لاتخف،بوی گل سوسن و یاسمن آید،معمار طرح حرم،الله اکبر،سمفونی میدان شهدا،آمدن موعود،دیو چو بیرون رود فرشته در آید،الله الله،خمینیای امام اشاره کرد.